Markus Reugels ma 34 lata i mieszka w małej wiosce w pobliżu Schweinfurt, w Niemczech.
Swój pierwszy aparat kupił z myślą o zdjęciach rodzinnych, ale kiedy zrozumiał ustawienia aparatu, zaczął eksplorować świat fotografii bardziej dokładnie.
Wszystko, co wiem o fotografii, to praca własna.
Zdjęcia kropli robi już 3 lata i do tej pory nie stracił do tego zapału. Twierdzi, że „jest wiele rzeczy które można zrobić z wodą”. Można strzelić do niej z pistoletu pneumatycznego, naginać strumieniem powietrza, pracować z fontannami, bańkami mydlanymi, dymem… Kombinacje są nieskończone i ogranicza nas tylko wyobraźnia.
Markus lubi patrzeć na małe rzeczy, których nie zauważamy w życiu codziennym. Fotografia daje nam możliwość uchwycenia takich tematów w jednym zdjęciu. Ludzie powinni zobaczyć świat „oczami dziecka” dzięki fotografii.
Markus lubi patrzeć na małe rzeczy, których nie zauważamy w życiu codziennym. Fotografia daje nam możliwość uchwycenia takich tematów w jednym zdjęciu. Ludzie powinni zobaczyć świat „oczami dziecka” dzięki fotografii.
Na początku robił swoje krople medycznym kroplomierzem, trzymając pilot zdalnego wyzwalania w jednej ręce i kubek w drugiej. Kubkiem łapał spadające krople, w taki sposób, aby powierzchnia wody w zasobniku była bardzo spokojna (jest to konieczne, aby uzyskać odbicie, z niskim zakresem ogniskowej). Zabierał kubek z drogi i pozwalał 2-3 kroplom opaść na tacę. Gdy pierwsza kropla zderzała się do wodą, naciskał spust. Dzięki tej technice udawało mu się uzyskać poprawne jedno zdjęcie z dziesięciu prób (przy pozytywnych wiatrach).
Ale z czasem, zapragnął mieć większą kontrolę nad procesem. Było to możliwe jedynie przy użyciu bariery świetlnej. Teraz może bardziej dbać o światło i kombinację kolorów. Gdy masz świetny kształt z słabym świetle, to jeszcze nic nie znaczy. Słaba forma w jaskrawym świetle znacznie lepiej wygląda. To był pierwszy krok w dobrym kierunku.
Teraz Markus stosuje mikroprocesor, żeby móc ustawiać wszystkie parametry bardzo dokładnie, aby mieć największą możliwą kontrolę nad wodą. To był klucz do realizacji tak złożonych obrazów. W niektórych zdjęciach widać zsynchronizowane trzy różne kolorowe krople uzyskane z karabinu pneumatycznego lub strumienia powietrza.
Markus zwykle zaczyna każdą serię z obrazu w swojej głowie. Jednak bardzo rzadkie udaje mu się osiągnąć wyobrażony cel. Kształtu kropli nie można obliczyć, więc musi brać pod uwagę efekt, który uzyska. Jest świadom w jaki sposób powinien dostosować ustawienia, aby wpłynąć na kształt. Wymaga to jednak dużej dozy cierpliwości.
Jedyne, co można kontrolować to światło i kolory.
Wprowadzić kolor do obrazu jest bardzo łatwi. Aby wprowadzić kolor do trysku wody, Markus farbuje krople za pomocą żywności lub tuszu. Tło lub powierzchnia wody jest kolorowana światłem (za pomocą nakładek żelowych na światła).
<h3Wyjaśnienie dynamiki podstawowej obrazu techniką „kropla na kropli”.
Współpracujemy z dwoma kroplami. Pierwsza kropla wpada do wody i tworzy krater, potem koronę i wreszcie filar. Drugi spadek musi być planowany tak, że wyląduje na filarze i zderzając się z nim tworzy kształty, które lubimy – grzyby, kapelusze lub pływające tarcze. Gdy odległość pomiędzy pierwszą a drugą kroplą rośnie, przechodzi w kształt latającego dysku. Gdy odległość robi się mniejsza, kształt zmienia się bardziej w kapelusz. Prędkość środkowej kropli to 10 kropli na sekundę (tu tworzą się grzyby).
Z 15 kropli na sekundę wychodzą latające kształty, a z 6 kropli na sekundę – kapelusze.
Markus zagęszcza wodę za pomocą gumy Guar żeby zwiększyć jej lepkość. Chce osiągnąć efekt podobny do lepkości mleka lub śmietany. To pomaga uczynić kształty bardziej płynne i pozwala je dłużej przetrzymać razem, zanim upadną. Czasami używam tylko mleka, które jest najlepszym płynem do kropelek.
Autor fotografuje aparatem Sony Alpha 77 z obiektywem Minolta 100 f2.8 Macro.
Z lamp, używa tylko starą Vivitar 285 z małą modyfikacją, aby ustawić moc niższą niż 1/16. Przesłona około f / 16. Jest to najlepszy kompromis pomiędzy ostrością a dyfrakcją rozmycia. Szybkość migawki nie jest ważna, gdyż akcja jest zamrożona przez szybki błysk. Błyski mają czas szybszy niż 1/20000 przy niskich ustawieniach zasilania.
Aparaty nie posiadają przesłony szybkiej jak błysk. Markus wybiera czas otwarcia migawki 1/160, ale tylko na spuście bezprzewodowym. Takie ustawienia działają najlepiej.
Zobacz całą galerię:
