Karta pamięci – wszystko, co powinieneś wiedzieć przed zakupem

Karta pamięci – mały gadżet o dużym znaczeniu. W końcu to na niej zapisujemy efekty naszej pracy fotograficznej. Karta pamięci to podstawowe akcesorium, które zazwyczaj kupujemy wraz z nowym aparatem. Modeli na rynku jest sporo – standardy, parametry, opisy mogą przyprawić o zawrót głowy, zwłaszcza początkujących fotografów. Jak więc wybrać kartę, która będzie idealnie dopasowana do naszego aparatu i naszych potrzeb? Sprawdź, na co warto zwrócić uwagę.

Informację na temat standardów kart znajdziesz w moim poprzednim artykule: Karta pamięci – jaki standard wybrać?. Tutaj skupię się na pozostałych aspektach, które warto rozważyć kupując kartę pamięci.

Jaką pojemność karty powinienem wybrać?

W przypadku pojemności kart logika jest prosta – im więcej karta ma gigabajtów, tym więcej zdjęć i filmów jest w stanie pomieścić. Użytkownicy są podzieleni na dwie szkoły – małe karty w większej ilości lub jedna duża karta. Oba rozwiązania mają wady i zalety. W przypadku jednej karty koszta zakupu będą mniejsze w przeliczeniu na jeden gigabajt oraz nie trzeba pamiętać o zmianie kart. Z drugiej strony, jeżeli karta ulegnie uszkodzeniu (bądź po prostu ją zgubimy) tracimy również cały materiał. Osobiście jestem zwolennikiem pierwszej drogi – zwłaszcza od czasu, gdy ceny nośników o przyzwoitej pojemności poszybowały w dół. Prywatnie posiadam kilka kart 16 GB, co pozwala mi na bufor podczas fotografowania i zrzucania danych.
To, ile nasz aparat jest w stanie zmieścić zdjęć, zależy od wielu czynników. Nie ma niestety sytuacji, że każde zdjęcie „waży” tyle samo, więc wyniki potrafią być mocno uśrednione. Poniższy kalkulator pozwoli Ci ocenić średnie ilości w zależności od wielkości matrycy i „ciężaru” pliku.

PRZELICZ SAM, ILE ZDJĘĆ MOŻE POMIEŚCIĆ TWOJA KARTA >>

Prędkości kart – co to znaczy?

Bardzo ważnym parametrem jest maksymalna prędkość, z jaką karta jest w stanie zapisywać i odczytywać dane. Wyrażana jest ona w jednostce – MB/s. Szybki odczyt karty pozwala nam na krótki czas kopiowania danych z karty na dysk twardy komputera. Przy korzystaniu z kilku kart i zrzucaniu materiału na bieżąco odczyt na przyzwoitym poziomie potrafi być bardzo pomocny. Oczywiście, aby wykorzystać pełny potencjał przesyłu danych, należy korzystać z zewnętrznego czytnika kart dobrej klasy. Pozwoli to ograniczyć tzw. „wąskie gardła” w strumieniu przesyłu danych. Dla fotografów i filmowców zdecydowanie ważniejszy jest parametr zapisu. Im szybciej karta jest w stanie przyjąć dane, tym szybciej zwalnia bufor urządzenia, przez co nie tworzą się spowolnienia w przesyle danych. W krytycznych sytuacjach, gdy strumień jest za duży dla możliwości karty, zapis po prostu zostaje przerwany, a urządzenie może zawiesić się na kilka sekund.  To uniemożliwi nam natomiast zarejestrowanie ujęcia. Wartość zapisu i odczytu danej karty pamięci zazwyczaj jest różna. W wielu przypadkach karty mają większe możliwości odczytu niż zapisu – i właśnie informacja o tym parametrze, jako większym, jest umieszczana na karcie. W przypadku kart firmy Sandisk z serii Extreme Pro i Extreme wartości te są prawie równe. Dzięki temu karty zapewnią nam spokojną pracę nawet przy dużym obciążeniu strumienia danych. W przypadku serii Ultra zapis jest o połowę niższy niż odczyt, zatem polecamy tą serię do mniej wymagających urządzeń – aparaty kompaktowe, nawigacje czy lustrzanki entry-level.

Jak czytać informacje umieszczone na karcie?

Patrząc na kartę możemy odczytać z niej naprawdę sporo informacji. Poniższa legenda powinna ułatwić Wam odnalezienie się w oznaczeniach kart pamięci na przykładzie kart SDXC.

  

Liczba wpisana w literę C np.  nazywana jest klasą karty. Informuje nas ona o minimalnym gwarantowanym transferze karty. W tym wypadku mamy do czynienia z 10 MB/s. W przypadku kart dedykowanych do urządzeń głównie rejestrujących film powstało oznaczenie z literą V – . Oznacza to dokładnie to samo, co w przypadku klasy.

Symbole  i  oznaczają również minimalną gwarantowaną prędkość zapisu (odpowiednio 10 MB/s i 30 MB/s), ale związane są ze standaryzacją UHS (Ultra High Speed). Piktogram  oznacza możliwość bezproblemowego zapisu sygnału wideo zgodnego ze standardem 4K2K (4096 x 2160 pikseli).

UHS to nowy typ połączenia między kartą a adapterem, umożliwiający dalszy wzrost szybkości maksymalnego transferu. Jest kompatybilny zarówno z kartami SDHC, jak i SDXC. Na obecną chwilę istnieją dwie odmiany UHS – w wersji UHS-I i UHS-II. UHS-I umożliwia maksymalny transfer z prędkością do 104 MB/s, a UHS-II podnosi szczytowe transfery trzykrotnie w stosunku do UHS-I, nawet do 316 MB/s. Wymaga jednak sprzętu w standardzie SD 4.0 z powodu konieczności zastosowania dodatkowych pinów na karcie. Specyfikacja UHS zdaje się wybiegać mocno w przyszłość, ale przy dzisiejszym rozwoju technologii już niedługo może okazać się standardem. W bardzo prosty sposób można określić czy nasza karta pamięci obsługuje maksymalne zapisy w standardzie UHS. Rzymska liczba I lub II przy typie standardu karty powie nam o jej możliwościach. To, że karta jest zgodna z UHS nie gwarantuje jednak najwyższej wydajności karty. UHS wymaga do osiągnięcia pełnej wydajności jego obsługi po stronie urządzenia, do jakiego wkładamy kartę pamięci (czytnika, kamery, czy telefonu). Karta zgodna z UHS może działać w starszych urządzeniach, ale nie osiągnie wtedy swojej szczytowej wydajności.

Wybierając kartę pamięci warto zawsze wybrać nośnik o ciut wyższych parametrach niż takie, które minimalnie zaleca producent. Rozwój technologii oraz wymagań dla nośników staje się coraz większy, więc w przypadku zakupu lub wypożyczenia innego sprzętu zapas pamięci i możliwości pozwoli nam na bezproblemowe korzystanie z niego. Na szczęście wraz z sukcesywnymi spadkami cen samych kart, inwestycja w porządny nośnik nie jest już zbytnio drenująca portfel.